Dolina Bachledzka / Bachledová Dolina


 Dolina Bachledzka / Bachledová Dolina 

22 październik 2017 / 22. október 2017

Jechaliśmy na wycieczkę na północną Słowację i południową Polskę, żeby zobaczyć zamki Dunajec w Niedzicy wraz z Czorsztynem, a następnego dnia odwiedzić Dolinę Bachledzką i tamtejszą nowinkę turystyczną - Ścieżkę w koronach drzew.
Autom sme sa vydali na výlet na severné Slovensko a do južného Poľska, aby sme videli hrady Dunajec v Nedeci spolu s hradom Čorštýn, a následujúci deň išli do Bachledovej doliny, aby sme navštívili turistickú novinku - Chodník korunami stromov.



Wyciąg linowy na górę, gdzie znajduje się Ścieżka 
Lanovka nahor, kde sa nachádza aj Chodník korunami stromov.


Zakwaterowanie mieliśmy w Zdziarze, w pięknym domku przy Tatrach. Do Ścieżki mieliśmy bardzo blisko, bo zaledwie kilka kilometrów. Pojechaliśmy w czwórkę samochodem na parking obok wyciągu linowego, gdzie udało nam się znaleźć miejsce zaraz obok początku pieszej trasy w górę. Było tam wielu Polaków, co chwila można było usłyszeć język polski, często nawet częściej niż słowacki. Granicą między Polską a Słowacją była blisko od nas, dlatego było tam tak wielu turystów z zagranicy. 
Ubytovanie sme mali v Ždiari, v peknom domčeku pod Tatrami. Ku Chodníku sme to mali veľmi blízko, sotva pár kilometrov. Šli sme vo štvorici autom na parkovisko pri lanovke, kde sa nám podarilo nájsť miesto hneď pri začiatku pešej trasy nahor. Bolo tam veľa Poliakov, pod chvíľou bolo možné počuť poľštinu, často dokonca viac než slovenčinu. Hranica medzi Poľskom a Slovenskom bola blízko nás, preto tam bolo tak veľa turistov zo zahraničia.



Trasa na górę, widok zza pleców na działa śnieżne, obok których przeszliśmy - znajdowały się wzdłuż całej drogi na górę 
 Trasa nahor, pohľad dozadu na snežné delá okolo ktorých sme prešli - lemovali celý chodník nahor
Poszliśmy pieszo na szczyt góry, gdzie znajdowała się Ścieżka. Nie użyliśmy wyciągu. Szliśmy w górę całkiem stromej trasy narciarskiej, przez co czasami byliśmy porządnie spoceni. Wejście na chodnik za osobę kosztowało 8 euro. To wejście to był drewniany budynek, gdzie się kupowało bilety i przechodziło przez kontrolę. Nie było żadnych schodów, zaczynało się praktycznie z poziomu gruntu, a chodnik stopniowo szedł coraz wyżej.
Šli sme pešo na vrch hory, kde sa nachádzal Chodník. Nevyužili sme lanovku. Šli sme nahor po celkom strmej lyžiarskej trase, kvôli čomu sme sa chvíľami riadne spotili. Vstup na Chodník na osobu stál 8 EUR. Vstupom bola drevená búdka, kde sa kupovali lístky i prechádzalo cez kontrolu. Neboli tam žiadne schody, začínalo sa prakticky od zeme, a chodník hoci bol v jednej rovine, vďaka kopcovitému terénu bol čoraz vyššie v korunách stromov.



Wejście na Ścieżkę  Vchod na Chodník.
Widok ze Ścieżki Výhľad s Chodníka

Na drodze było u mnie kilka (naście może) kryzysów związanych z wysokościami i, od czasu do czasu, ruszającą się konstrukcją. Na szczęście dzięki wsparciu i samozaparciu udało się tę Ścieżkę powoli przejść. Mocno trzymałem się ręki Julki, bez jej obecności możliwe, że nie dałbym rady tego wszystkiego przejść. 
Počas chôdze som mal niekoľko (násť možno) kríz spojených s výškou, aj z času na čas, (jemne) sa hýbajúcou konštrukciou. Našťastie vďaka podpore i sebazapreniu podarilo sa mi tento chodník pomaly prejsť. Silno som sa držal Julkinej ruky, bez jej prítomnosti by som to celé možno nedokázal prejsť.



Tablica informacyjna o tutejszych jodłach   Informačná tabuľa o miestnych jedlách
Wzdłuż Ścieżki co jakiś czas były ustawione tablice informacyjne o tutejszych drzewach i zwierzętach. Wszystkie one były po słowacku, polsku i angielsku (wystarczyło je przekręcić). Zawierały sporo informacji, które mogłyby zaciekawić zarówno dorosłych jak i dzieci. Naprawdę dobre urozmaicenie.
Pozdĺž chodníka boli pripevnené informačné tabule o tunajších stromoch a zvieratách. Všetky boli v slovenčine, poľštine i angličtine (stačilo ich otočiť). Obsahovali mnoho informácií, ktoré by mohli zaujať dospelých rovnako ako aj deti. Naozaj dobré spestrenie.





 Wieża widokowa  Vyhliadková veža
Krajobraz okolicy widziany z wieży widokowej
Krajinka z pohľadu vyhliadkovej veže
Wisienką na torcie (PS: Słowacy mówią o czeresience na torcie) całej Ścieżki była wieża z tarasem widokowym, która była dwa razy wyższa niż drzewa iglaste wokół niej. Było tam bardzo wietrznie i chłodno, ale widok z niej wszystko wynagradzał - widać było piękne Tatry, doliny, lasy... naprawdę opłacało się tam wejść! Polecam to każdemu, i tym, którzy nie mają lęku wysokości jak i tym, którzy boją się wchodzić wysoko. Jest to świetne wyzwanie na pokonanie strachu, dzięki któremu będziecie się czuli dumni z siebie.
Čerešničkou na torte (PS: Poliaci hovoria o višničke na torte) celého chodníka bola veža s výhliadkovou terasou, ktorá bola dvakrát vyššia než ihličnaté stromy okolo nej. Bolo tam veľmi veterno a chladno, ale výhľad z nej stál za to - bolo vidieť krásne Tatry, doliny, lesy,... skutočne sa tam oplatilo vyjsť! Odporúčam každému, aj tým, ktorí sa výšok neboja, ako i tým, ktorý majú z výšok strach. Je to úžasná výzva na prekonanie strachu, vďaka ktorej budete na seba hrdí. 



 


Panorama zrobiona z wieży widokowej  Panorama urobená z vyhliadkovej veže
Piękny widok w drodze do bufetu   Pekný výhľad na ceste do bufetu
Frytki i gorąca czekolada z pobliskiego bufetu 
Hranolky a horúca čokoláda v blízkom bufete
Na końcu chodnika znajduje się sklepik z pamiątkami, w którym kupiliśmy magnes na lodówkę, a jeszcze dalej bufet. Zaszliśmy tam razem i zamówiliśmy sobie frytki oraz gorącą czekoladę (bardzo gęstą i wyborną). Z powrotem chcieliśmy pojechać wyciągiem linowym, ale zmieniliśmy zdanie bo byliśmy zgrzani, a w powietrzu by nas prawdopodobnie przewiało. Zeszliśmy tą samą drogą, którą weszliśmy na górę.
Na konci chodníka sa nachádza obchodík so suvenírmi (z chodníka musíte na konci prejsť cez neho), v ktorom sme si kúpili magnetku (na pamiatku) na chladničku a kúsok ďalej je bufet. Zašli sme tam spolu a objednali si hranolky a horúcu čokoládu (veľmi hustá a výborná). Naspäť (na parkovisko) sme chceli ísť lanovkou ale zmenili sme názor, lebo sme boli spotení a v silnom vetre a zime by nás na nej ofúklo. Zišli sme tou istou cestou, ktorou sme šliapali nahor.






 Kolacja u Richtárki / Večera u Richtárky 




Z powrotem do Bratysławy pojechaliśmy tą samą drogą co do Zdziaru (uniknęliśmy Bańskiej Bystrzycy, gdzie miał mieć miejsce i przepowiadane było blokowanie drogi). Byliśmy zmęczeni i drzemaliśmy w samochodzie, ale troszkę przebudziliśmy się, gdy zatrzymaliśmy się na obiad w restauracji Richtárka w Rużomberku. Była przepiękna, cały budynek z wnętrzem wraz z okolicą były w tradycyjnym stylu. Kelnerzy ubrani byli w śliczne, ludowe stroje, a w tle grała spokojna sielska muzyka. 
Zamówiliśmy wszyscy tradycyjną słowacką bryndzową zupę demikát, a na drugie danie wzięliśmy bryndzowe pierogi (ja i Julka). Było to wszystko bardzo  smaczne i syte, dlatego cały jeden talerz wzięliśmy do domu. Zdarzyła się przy tym wszystkim całkiem zabawna sytuacja, kiedy to kelner, który nas obsługiwał pomylił się przy pisaniu zamówienia i przynieśli nam strapaczki (haluszki z kiszoną kapustą) i po chwili wątpliwości zdecydowaliśmy się wymienić je na to co chcieliśmy. 
Spät do Bratislavy sme cestovali tou istou cestou ako do Ždiaru (vyhli sme sa Banskej Bystrici, kde sa mal konať štrajk a predpokladalo sa blokovanie cesty.) Boli sme unavení a driemali sme v aute, ale trochu sme sa prebrali, keď sme sa zastavili na obed v reštaurácii Richtárka v Ružomberku. Bola prekrásna, celá budova vo vnútri a vonkajšie okolie boli v tradičnom štýle. Čašníci oblečení v krásnych ľudových krojoch, a na pozadí hrala pokojná ľudová hudba. 
Všetci sme si objednali tradičnú slovenskú bryndzovú polievku - demikát a ako hlavné jedlo bryndzové pirohy (ja a Julka). Všetko bolo chutné a sýte, preto sme si jednu porciu piroh rozdelili a tá nás tak zasýtila oboch, že druhú sme nechali zabaliť na domov. Vznikla pri tom všetkom celkom vtipná situácia, keď čašník, ktorý nás obsluhoval, sa pomýlil a priniesol strapačky (halušky s kyslou kapustou) namiesto pirohov. Chvíľu sme zvažovali či ich zjesť, ale mali sme chuť na pirohy. :-P



 Słowackie menu - zupa Demikát, bryndzowe pierogi z miętą i kelnerzy w ludowych strojach
Slovenské menu - polievka Demikát, bryndzové pirohy s mätou a čašníci v ľudových krojoch
Restauracja Richtárka  Reštaurácia Richtárka
Miasto Ružomberok    na svahu oproti reštaurácii sa pásli ovečky

Zaujímavé stránky:

Chodník korunami stromov
 Koliba Richtárka
 Ždiar

 Stream


 

Jeśli podobał się wam wpis, to zobaczcie sobie też inne ciekawe blogi:

Ak sa vám článok páčil, pozrite si aj ďalšie zaujímavé blogy: 


https://polishslovak.blogspot.com/2018/12/frajer-frajer-mylace-sowa-matuce-slova.html  https://polishslovak.blogspot.com/2018/04/park-zamkowy-w-pezinku-zamocky-park-v.html  https://polishslovak.blogspot.com/2018/12/swieta-w-krakowie-vianoce-v-krakove.html 



Komentáre